karibu holland,weer thuis
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg marjon en rein
08 November 2008 | Kenia, Thika
habari allemaal,
Mzungu is weer thuis,na een goede vlucht,gisteren om 16 uur geland op Hollandse bodem. Ik werd opgehaald door Rein en Robbert en bij thuis komst verrast door een huis waar het een en ander was opgeknapt. Heel mooi allemaal,wat een paleis in vergelijking met waar je vandaan komt. Maar ook wel weer heerlijk.
Het blijft een wereld met contrasten.
Afgelopen week toch nog wel veel beleefd.
Vorige week zaterdagochtend na vroeg afscheid te hebben genomen van Loes en Audrey, naar de dokter met twee kinderen ivm de bof.Ze krijgen daar antibiotica,wat wij natuurlijk heel vreemd vinden. Dus de volgende 3 kinderen die dit ook kregen niet meer naar de dokter laten gaan,maar alleen paracetamol gegeven. De huismoeders kunnen overtuigen door ze te laten lezen wat in het boek When there is no doctor, staat. Joke en Theo,het boek is een groot succes daar,is ook daar te koop en dus als cadeau al voor de nurse Teresa gekocht en voor de huismoeder en door anderen voor hun zelf gekocht.
We hadden een dagje uit gepland met alle kinderen naar Nairobi,dus na eten en drinken te hebben ingeslagen, vertrokken met 2 matatu's.Onderweg veel file,dus na wat gehuil en gekots aangekomen bij het National Park van Nairobi. De kinderen los gelaten op de Safariwalk, een route langs alle dieren die in het park voorkomen,een soort dierentuin dus. Daarna na de Boma's, een openluchtmuseum waar je verschillende soorten dorpen met hutjes kan bekijken. Maar de kinderen vinden de traditionele dansen en muziek,in een theater toch het mooiste. Na een lange rit terug,weer file,ging iedereen moe maar voldaan naar bed.
De zondag de kinderen weer bezig gehouden met spelletjes en een picnicklunch buiten.
Maandag naar de sloppenwijk van Nairobi,Kibera,geweest. Ook weer heel indrukwekkend,er wonen daar 1.3 milj. mensen. We werden daar rondgeleid door een jeugdgroep en hebben daar ook nog weer wat voedselpakketten uitgedeeld.
Op de terug weg nog een opvangtehuis voor verlaten babys bezocht,gelijk werden we ingeschakeld om mee te helpen met drinken geven en verschonen.Het blijft een achtbaan van indrukken en emoties waar je inzit.
De volgende dag weer iets heel anders gedaan, naar een hele mooie waterval geweest,14 Falls. Onder begeleiding van 2 jongens naar beneden geklauterd, met een bootje de rivier overgezet en aan de andere kant weer omhoog geklommen.Maar toen kwam het,boven langs door de rivier moesten we weer oversteken om terug te komen.Veel stroming en gladde rotsen,maar toch wel blij om de hand van de jongens vast te mogen houden,kwam mama(zo noemen ze je daar)weer veilg over.
Nog een laatste keer op KOP geholpen en de laatste dag voor de kinderen een feestmaal verzorgd en een soort afscheidsfeestje gehouden. Met Jannie iedereen nieuwe slippers gegeven. Voor het naar bed gaan afscheid van de kinderen genomen.
Op de valreep s'avonds nog uit geweest,in een soort pub/schuur,waar het dak van lekte. Met een aantal wat gedronken en gedanst en geit gegeten. Je moet het allemaal meegemaakt hebben.
De volgende ochtend vroeg op en uitgezwaaid door Jannie,Malu en Beitske,om op tijd te zijn voor de drukte,op het vliegveld.
Zo kwam er een einde aan mijn avontuur in Kenia.Heel veel gedaan en beleefd.Veel verschillende indrukken opgedaan,veel mensen gesproken.De dingen gedaan die ik wilde doen,vooral de kinderen zal ik altijd blijven herinneren.Maar ook iedereen die ik daar heb ontmoet. Afrika is echt 'besmettelijk'.
Iedereen bedankt voor alle reacties,het is heel leuk om ze lezen als je daar zit.
Er komen nog foto's op te staan,met dank aan Gerrit? voor de extra ruimte.
Asanti sana,Marjon.
Mzungu is weer thuis,na een goede vlucht,gisteren om 16 uur geland op Hollandse bodem. Ik werd opgehaald door Rein en Robbert en bij thuis komst verrast door een huis waar het een en ander was opgeknapt. Heel mooi allemaal,wat een paleis in vergelijking met waar je vandaan komt. Maar ook wel weer heerlijk.
Het blijft een wereld met contrasten.
Afgelopen week toch nog wel veel beleefd.
Vorige week zaterdagochtend na vroeg afscheid te hebben genomen van Loes en Audrey, naar de dokter met twee kinderen ivm de bof.Ze krijgen daar antibiotica,wat wij natuurlijk heel vreemd vinden. Dus de volgende 3 kinderen die dit ook kregen niet meer naar de dokter laten gaan,maar alleen paracetamol gegeven. De huismoeders kunnen overtuigen door ze te laten lezen wat in het boek When there is no doctor, staat. Joke en Theo,het boek is een groot succes daar,is ook daar te koop en dus als cadeau al voor de nurse Teresa gekocht en voor de huismoeder en door anderen voor hun zelf gekocht.
We hadden een dagje uit gepland met alle kinderen naar Nairobi,dus na eten en drinken te hebben ingeslagen, vertrokken met 2 matatu's.Onderweg veel file,dus na wat gehuil en gekots aangekomen bij het National Park van Nairobi. De kinderen los gelaten op de Safariwalk, een route langs alle dieren die in het park voorkomen,een soort dierentuin dus. Daarna na de Boma's, een openluchtmuseum waar je verschillende soorten dorpen met hutjes kan bekijken. Maar de kinderen vinden de traditionele dansen en muziek,in een theater toch het mooiste. Na een lange rit terug,weer file,ging iedereen moe maar voldaan naar bed.
De zondag de kinderen weer bezig gehouden met spelletjes en een picnicklunch buiten.
Maandag naar de sloppenwijk van Nairobi,Kibera,geweest. Ook weer heel indrukwekkend,er wonen daar 1.3 milj. mensen. We werden daar rondgeleid door een jeugdgroep en hebben daar ook nog weer wat voedselpakketten uitgedeeld.
Op de terug weg nog een opvangtehuis voor verlaten babys bezocht,gelijk werden we ingeschakeld om mee te helpen met drinken geven en verschonen.Het blijft een achtbaan van indrukken en emoties waar je inzit.
De volgende dag weer iets heel anders gedaan, naar een hele mooie waterval geweest,14 Falls. Onder begeleiding van 2 jongens naar beneden geklauterd, met een bootje de rivier overgezet en aan de andere kant weer omhoog geklommen.Maar toen kwam het,boven langs door de rivier moesten we weer oversteken om terug te komen.Veel stroming en gladde rotsen,maar toch wel blij om de hand van de jongens vast te mogen houden,kwam mama(zo noemen ze je daar)weer veilg over.
Nog een laatste keer op KOP geholpen en de laatste dag voor de kinderen een feestmaal verzorgd en een soort afscheidsfeestje gehouden. Met Jannie iedereen nieuwe slippers gegeven. Voor het naar bed gaan afscheid van de kinderen genomen.
Op de valreep s'avonds nog uit geweest,in een soort pub/schuur,waar het dak van lekte. Met een aantal wat gedronken en gedanst en geit gegeten. Je moet het allemaal meegemaakt hebben.
De volgende ochtend vroeg op en uitgezwaaid door Jannie,Malu en Beitske,om op tijd te zijn voor de drukte,op het vliegveld.
Zo kwam er een einde aan mijn avontuur in Kenia.Heel veel gedaan en beleefd.Veel verschillende indrukken opgedaan,veel mensen gesproken.De dingen gedaan die ik wilde doen,vooral de kinderen zal ik altijd blijven herinneren.Maar ook iedereen die ik daar heb ontmoet. Afrika is echt 'besmettelijk'.
Iedereen bedankt voor alle reacties,het is heel leuk om ze lezen als je daar zit.
Er komen nog foto's op te staan,met dank aan Gerrit? voor de extra ruimte.
Asanti sana,Marjon.
-
08 November 2008 - 14:12
Dina:
Het was erg leuk om je verhalen te lezen en zo op de hoogte te blijven van het wel en wee in CRC en omstreken. Mochten er bijzonderheden zijn, dan horen we die graag als StichtingCRC,
Dina van Doesburg
bestuurslid StichtingCRC i.o. -
08 November 2008 - 15:59
Evelyne:
Ik heb genoten van je verhalen. Zal wel weer vreemd zijn om thuis te komen,wel weer heerlijk natuurlijk maar toch......
Bedankt en tot ziens!!!!!
liefs Evelyne
-
09 November 2008 - 10:39
Henny:
Welkom thuis Marjon,
Blij te lezen dat je weer veilig terug bent.
Dat je genoten hebt is duidelijk te lezen in je dagboek.
Op Frankenstate is iedereen heel nieuwsgierig om al die verhalen persoonlijk van je te horen.
Groetjes en tot ziens -
09 November 2008 - 14:04
Jannie:
Tsja, ik ben ook weer thuis en heb moeite met wennen hoor. Ik mis de kinderen, het land, de mensen, de chaos en KOP waar het zo goed gaat. Wat was het heerlijk om samen te werken. Wat hebben we veel kunnen bereiken met elkaar en wat heb ik van de opening genoten, al die mensen en al die blije gezichten. Wat kun je met weinig toch een verschil maken in het leven van zoveel kansarme mensen in KIANDUTU. Mijn hart ligt daar en ik ga weer plannen maken om terug te gaan en ik denk dat jij graag weer mee wilt... We stonden in de krant met een goed artikel, hopelijk heeft het succes en krijgen we steun vanuit de regio. Tot snel en liefs Jannie -
10 November 2008 - 18:25
Miriam:
Dag Marjon,
Met plezier heb ik je verhalen gelezen. Zojuist heb ik Jannie aan de telefoon gehad en wil ook jou bedanken voor je inzet bij KOP. Super gaaf wat jullie voor "onze" kinderen hebben gedaan.
Dank je wel! Groetjes Miriam (KOP-onderwijs)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
