Bijna klaar

Morgen alweer de laatste dag hier op Macheo en nog een keer naar KOP.
Er is een seminar over empowerment , hoe de mensen een business op kunnen starten.
We zijn 11 dagen naar KOP geweest, hebben 56 huisbezoeken gedaan en 4 seminars meegemaakt. We hebben een goed beeld gekregen hoe de projecten lopen. Er is heel wat bereikt, goed om te zien hoe alles loopt,maar er blijft altijd nog genoeg te verbeteren voor de bewoners van Kiandutu .
Op Macheo is ook weer verandering gekomen . Er is een huis bijgebouwd voor de dagopvang van de jongste kinderen. Ook is er een huis minder voor de kinderen,daarin wordt er eind van deze week het babyhuis geopend. Dit wordt een opvanghuis voor vondelingetjes,baby's die achtergelaten worden door hun moeder in het ziekenhuis. Vanuit dit huis kunnen de baby's geadopteerd worden alleen door Kenianen. Kenia heeft een wet dat baby's die ter adoptie worden aangeboden in Kenia moeten blijven.
Vorige week vrijdag zijn wij vanuit Kiandutu ,met een tuktuk, naar de andere kant van de stad gegaan. We hebben daar Kiota bezocht,een kindertehuis ook van een Nederlandse stichting, wat heel erg leuk was. Goed om te zien dat de kinderen het daar ook goed hebben, mooi huis en leuke manager. Voor de oud CRC gangers , daar Caro en Edward ontmoet, het gaat goed met ze, wat zijn ze groot geworden.
Ook nog leuk om dan te melden dat Idris ook heel groot is geworden,hij kan gewoon lopen,praat alleen niet,maar begrijpt alles. Hij woont in de vakantie bij zijn moeder, die hebben we ook nog even bezocht in Kiandutu, de rest van het jaar verblijft hij op Macheo en krijgt speciaal onderwijs.
Zaterdagmiddag naar Blue Post geweest, het begon met regen tijdens het wachten op een matatu. Allemaal zeer volle busjes,na een paar voorbij te laten gaan,toch maar ingestapt. Op straat nog een knokpartij tussen de mannen die proppen, echt proppen,ik hing op een bil,de deur naast mij die steeds open en dicht ging. Voorin een dronken man die ons steeds aansprak,was die uitgestapt dan een dronken man naast ons ,die de hele weg zijn ellende aan ons kwijt wilde. Het laatste stuk gewandeld ,over wat een stoep lijkt,maar waar links en rechts fietsen en motoren langs racen. In de tuin wat gedronken en wat gekocht bij onze vriendin Ann, de meeste winkels achterin zijn gesloten. Er komen geen toeristen meer.
Donderdagochtend vroeg,vliegen we naar Zanzibar. De stof van Kiandutu lekker afspoelen in de oceaan. Hakuna Matata .
Groet, Rein en Marjon .